Της αλυπίας η χώρα

  το ολοκαύτωμα του Ανθρώπου. Άουσβιτς. στα "ερείπια" του θαλάμου της μεγάλης σφαγής. Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023. φωτό: Χριστίνα Βλαχοδήμου

Ανεβαίνεις το Νυμφαίο. Σταματάς, προτού μπεις στο χωριό, εκεί όπου η προτομή μαρτυρεί τα πρόσωπα, το γεγονός. Μια προτομή, μια στήλη μέσα στις χιλιάδες άλλες σπαρμένες σε όλη την Ελλάδα απ' όπου περάσανε Οθωμανοί, Γερμανοί. Δε συνδέεσαι με το γεγονός, δε σημαίνει τίποτα, μια ακόμη θυσία, σκέφτεσαι, συγκινείσαι εξωτερικά, δεν έχεις τα συμφραζόμενα, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τα πρόσωπα συμπυκνώνονται μέσα στον γενικό κι αόριστο και ομιχλώδες τίτλο “ήρωες”. Μια πινακίδα δίπλα από την προτομή μοιάζει να αιχμαλωτίζει το βλέμμα, σε κατευθύνει προς ένα πάρκο άγριας φύσης, άγνωστο τι ακριβώς εννοεί, λες κι όλο το χωριό δεν είναι μέσα σε φύση άγρια, ορίζουμε όμως τώρα ευτελώς -και ασφαλώς με πολλούς εύσχημους αριθμούς από κάτω- όσα δεν έχουν χρεία ορισμού κι αφήνουμε απ' έξω, στην άγνοια και στη λήθη, όσα θα μπορούσαν να έχουν τη δύναμη να νοηματοδοτήσουν εκ νέου τον τόπο που τόσο εύκαιρα πατάμε (“εύκαιρα” όπως ακριβώς το λένε οι Πόντιοι, ο άδειος, ο επιπόλαιος, ο απρόσεκτος, ο φ