Της αλυπίας η χώρα

  " να πηγαίνεις μπροστά, να προχωράς στη ζωή " παροιμία των Ροντεσλίς Μια νουβέλα που έρχεται από τη Ρόδο. Από την Εβραϊκή συνοικία, τη Τζουντερία, στο κάστρο, στις πύλες του. Κι ύστερα να περνά απέναντι, να φτάνει ως τη Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη, την Χάιφα. Ή να ακολουθεί την πορεία των Ροντεσλίς της Ρόδου που αφαρπάχτηκαν δια παντός για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσω Πειραιά και από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, λίγο πριν τη λήξη του πολέμου.  Μια νουβέλα που ισορροπεί ανάμεσα στην ημερολογιακή γραφή και στην ποιητικότητα μιας αφήγησης που προχωρά staccato, με την απολύτως απαραίτητη σκευή, σα σενάριο ταινίας που δεν αποφασίστηκε να γυριστεί.  Το "Μερκάντο" της Μαρίας Μαμαλίγκα σε παρασύρει σε μια ανάγνωση όπου το τραγικό, όταν έρχεται -το ένα μετά το άλλο- καταγράφεται τόσο ελλειπτικά που ανυψώνει τη συγκίνηση ως αυτόν τον λυγμό που δεν βγαίνει. Θυμίζει ντοκιμαντέρ, μαρτυρία.  "Ελπίζω" γράφει η ίδια "οι αναγνώστες να δουν σ...