Το ταξίδι ΙΙ, Αλεξάνδρεια
ΚΑΪΡΟ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ - ΚΑΪΡΟ 2 Μαΐου 2023 Λιγοστεύουν οι φωνές όσο μικραίνουν οι ώρες. Ένα πουλάκι -κοτσυφάκι είναι- ακούγεται ακόμα. Δίπλα ο Νείλος. Σε λίγο τίποτα δεν θ’ ακούγεται. Οι φωνές των ανθρώπων συναγωνίζονται τον άνεμο. Ευτυχώς νικά. Όταν δεν φυσά, νικούνε αυτοί. Κάπου στο ξημέρωμα -ναι- ως και πουλιά, πουλιά ξυπνάνε την αυγή. Τα βρύα επιπλέουν. Σώματα ταξιδεύουν μέσα στην κόμη της επιφάνειας. Μια δίνη και άλλη μία λικνίζει τα σώματα-βρύα και αυτά αργά, νωχελικά, ανεβαίνουν τις αντανακλάσεις του σύγχρονου. Καθρεφτίζομαι σε νερά που είναι ίδια, ενώ τίποτα το ίδιο δεν είναι πια. Παίρνουμε τον δρόμο της ερήμου. Έρημος της Νιτρίας. Εκεί βασιλεύει ο Αλεξανδρινός. Κι όχι μονάχα ο Αλέξανδρος. Αν και αυτόν τον τελευταίο τον φαντάζομαι πιο πολύ στην απρόσιτη για μένα τώρα όαση της Σίβα. Εκεί θα ήθελα να ταξιδέψω. Να υποψιαστώ τον τόπο που θέλησε εκείνος να προσκυνήσει, τον Άμμωνα Ρα που του θύμιζε τον Δία και ταξίδεψε μέσα στη Λιβυκή έρημο να