Κλήδονας

Αη Γιάννης του Κλήδονα. Ριζικάρης και Φανιστής.

Το πέρασμα πάνω απ' τη φωτιά, η κάθαρση πάνω από τη φλόγα και τη στάχτη,

το νερό, το αμίλητο νερό, κι ύστερα η αγρύπνια του νερού κάτω απ' τ' άστρα.

Μια νύχτα, κάτω απ' τ' άστρα.

Πιο πριν ήταν ο Κλήδονας στην αρχαιότητα.

Και τώρα μέρες της Πεντηκοστής, Αγίου Πνεύματος.

Πώς η αγωνία και η ανάγκη για μαντεία, πώς μεταλλάχτηκε στην ελπίδα της φώτισης,

της προσευχής, της ανάπαυσης των κεκοιμημένων.

Πώς όλα συνταιριάζονται -τα πριν και τα επόμενα- 

αριστοτεχνικά στ' "Αγνάντεμα" του Παπαδιαμάντη.

Πώς η Φλάνδρα

Φλανδρώ

έγινε προσευχή.

Πώς κάτι έρχεται και αποκαλύπτεται τώρα -συμπυκνωμένο.

Χτες κράτησα για πρώτη φορά τον Άη Γιάννη -αυτό το άγριο άνθος-  που στόλισαν μ' αυτό 

γκιούμια μικρά και άλλα πήλινα στο δρόμο για τ' αμίλητο νερό.

Η βρύση έγινε παραλήπτης τραγουδιών και ευχών

κι όλα τα ύδατα

της πρώην βυζαντινής Σισανιούπολης

αναταράχτηκαν.

Ύστερα έπιασε βροχή

και κεραυνοί

και τα δέντρα -δεν προλάβαμε να σταυρώσουμε τα δέντρα.

Στον γυρισμό

το δάσος τους Σινιάτσικου γέμισε πυγολαμπίδες

πάνω στις οξιές τις βελανιδιές τις φτέρες.

Ποτέ έτσι δεν ήταν ξανά. 

Ίσως και να' τανε οι ευχές -τόσες οι ευχές- 

ίσως και να' ταν οι ευχές

ζώντων και κεκοιμημένων.

Ίσως και να' τανε ο πόθος για τα μελλούμενα και πάλι. 

υ.γ Σισάνι, Παραμονή του Άη Γιάννη, 2024

στη φωτογραφία η μικρή Αφροδίτη, κόρη της Ελένης Βόλκα, που είναι πρόεδρος του Συλλόγου του απομακρυσμένου χωριού και τον επιμελείται καθ' όλα. Η Ελένη έχει έρθει στο Σισάνι από τη Θεσσαλονίκη.