ο δρόμος της λίμνης

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ

αυτός

και κοντοστάθηκε

είναι ο δρόμος της λίμνης

είπε με τη σιγουριά

και τη βεβαιότητα του αναπότρεπτου

έδειξε μακριά

κι ακίνητος

ήδη τον περπατούσε

ήδη πως τον περπάτησε από παλιά

πως χάθηκε μέσα σ' αυτόν

άφησε να φανεί

⧫

σωπαίνουν τα δέντρα και αφουγκράζονται την αντάρα ακούν 

προτού να ξεσπάσει

⧫

ΔΕΝΤΡΟ

έστεκε

κι αγνάντευε

τη λίμνη πέρα

μισό ξερό

μισό χλωρό

και ο κορμός

στην όχθη

⧫

ΧΕΙΜΑΔΙΤΙΔΑ

φωνές πουλιών

επαπειλούμενων

σε λίμνη μυστική

που καταφύγαν

γύρω βουνά

σαν τείχη τη φυλάγουν

κόρη

χτισμένη

σε καστρόπυργο

⧫

ΚΑΡΟ

σαν κάρο φορτωμένο

την παγωμένη λίμνη θα σταθεί

θα την περάσει

με τον φόβο της ρωγμής

που θα τον αψηφήσει

παρά το άχθος των αιώνων

       παρά της θλίψης

⧫

ήρθαν τα δέντρα στον ύπνο μου με σκέπασαν

                        οξιές και βελανιδιές και έλατα

⧫

ΕΛΑΦΙ

ήτον οπωσδήποτε ελάφι. έτρεχεν εις τον κάμπον διέσχιζεν 

τους δρυμούς ελάνθανε παραχθίως εις τας λίμνας. ήτον

αλαφιασμένο. ουδείς ήξευρεν το διατί. ετούτο εννόει ότι

ανεζήτει το φως. κρυφίως εκ των άλλων αφαρπαζόταν εις

τα ουράνια δίχως ουδείς να υποψιαστεί έστω την αφαρπαγή

του. έδινε σαφώς την εντύπωση του πόνου όπως τούτος

αυλάκωνε το μέτωπόν του. ωστόσο επ' ουδενί δεν αφηνόταν

εις το κράτος του. με οιονδήποτε απόθεμα γαλήνης τού είχε

απομείνει εκραταίωνε το φως το ανέσπερο. ήθελεν ημπορούσε

να διαρρήξει το μαγνάδι του σκότους. ήθελεν ημπορούσε να

σκηνώσει η αγάπη. εζήτει τα αδύνατα. ήτον μαχητής. ασφαλώς

ουδέποτε νικητής. μαχητής όμως ναι. δύναται ο δρυμός

ολάκερος να το βεβαιώσει. 

Όλγα Ντέλλα, Φύλλο Σκουριάς, εκδόσεις αγιάρι, Χίος, Νοέμβριος 2020 [εκτός εμπορίου]

σήμερα, πανσέληνος Νοεμβρίου 2021