ο αρνηθείς
"Πάρε την ολόσωμη φωτογραφία ενός ανθρώπου και με τον αντίχειρα -αν έχεις- άρχιζε να καλύπτεις κάποια τμήματα του κορμιού του. Τα πόδια; Ο άνθρωπος εξακολουθεί να σου μιλάει. Τα χέρια; Τίποτα δεν αλλάζει. Την κοιλιά, το στέρνο, όλο το κορμί κάτω από το πηγούνι; Ό,τι κρύβεις μολονότι συμπληρώνει αυτό που απομένει, δεν έχει καμιά ισοδυναμία μαζί του. Μόνο αν με μια κίνηση ανεξήγητης βίας καλύψεις το πρόσωπο, ο άνθρωπος αφανίζεται..."
Κωστής Παπαγιώργης
Σε πόσες κινήσεις ανεξήγητης βίας αφανίζεσαι σήμερα; Πότε καίγεσαι; Πότε το ναι, γίνεται όχι; Πότε το ναι το εφησυχασμένο, το αδιάφορο, εγείρεται; Πότε το ναι, γίνεται όχι; Πότε το "πέρα" γίνεται "πλησίον";
Πότε "σκίζεται η θολή γραμμή των οριζόντων";
Ίσως όταν όπως στον "Άτταλο" του Βάρναλη. Ίσως τότε. Όταν αρχίσουν οι ερωτήσεις, οι απορίες, η αμφιβολία, η αμφισβήτηση. Η έγερση. Ίσως μονάχα τότε.
Ίσως όταν κατορθώσουμε να δούμε στα μάτια αυτού που έπεσε κι αυτού που τον έριξε, τον εαυτό μας. Και τότε ίσως δούμε πού μας πάει αυτό το πέρα. Πέρα από εμάς. Πέρα από τη δική μας αυλή. Πέρα από τον πέρα. Και ίσως συνέλθουμε μετά από τόσο χώμα πια.
"Μάθε, πως σ' ένα κράτος νοικοκυρεμένο κανένας ούτε ρωτά κι ούτες απαντά. Όταν ο πολίτης αρχίζει να ρωτά, θα πει, πως άρχισε ν' απορεί. Κι όταν αρχίσει ν' απορεί, θα πει, πως άρχισε να καταλαβαίνει. Κι όταν αρχίσει να καταλαβαίνει, θα πει, πως έπαψε να πιστεύει. Κι όταν δεν πιστεύει, αρχίζει το πανηγύρι..."
Κώστας Βάρναλης
Αναστασία Γκίτση
Nürnberg 2021.
[Ο τίτλος “ο αρνηθείς” έχει δανειστεί από το ομώνυμο τραγούδι των NORMA the band από τα Ιωάννινα. Βασίζεται στο ποίημα “Che fece...il grand rifiuto” του Καβάφη. Την απόδοση των στίχων την έχει κάνει ο Θοδωρής Τσιρώνης. Στην ερμηνεία είναι ο Θάνος Ανεστόπουλος. Ηχογραφήθηκε το 2015. Χρειάζεται πολλές φορές να ανατρέξουμε σε αυτό].
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου