προς αδελφήν στρατιώτου
“κάπου ακούγονταν πουλιά”
προς την αδελφήν στρατιώτου.
γράμματα από το Μικρασιατικό Μέτωπο
"θὰ σοῦ εἶμαι εὐγνώμων ἐπ' ἄπειρον διὰ τὴν ἀδελφικήν σου φροντίδα,
διότι ποία ἄλλη, ἐκτὸς ἀπὸ σέ, θὰ ἀνελάμβανε νὰ ἐκπληρώση τὰ χρέη μιᾶς
ἀληθινῆς ἀδελφῆς σὲ ἕναν πολυβασανισμένον ἀδελφὸν σὰν καὶ μένα”
στρατιώτης Ιωάννης Λυρώνης
Στη Σμύρνη, την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη είχαν οργανωθεί εξαρχής οι “Σύνδεσμοι των Ελληνίδων” που αναλάμβαναν οικειοθελώς να αλληλογραφούν με στρατιώτες από το Μέτωπο που ζητούσαν την αλληλογραφία. Η μοναξιά, οι κακουχίες, το άξενο του τόπου, η ανυπαρξία άλλων προσώπων που θα τους έγραφαν γράμματα και θα τους στήριζαν εκεί, ήταν οι κύριοι λόγοι. Οι “αδελφές στρατιώτου” ανέλαβαν με ενθουσιασμό τη θεραπεία της ψυχής των στρατιωτών, όπως οι “αδελφές νοσοκόμες” θεράπευαν τα πληγωμένα τους σώματα.
Ο Ιωάννης είχε ζητήσει από τον “Σύνδεσμο των Ελληνίδων Κωνσταντινουπόλεως” αλληλογραφία.
“μείνας μόνος ἐν τῷ κόσμῳ”.
Ανταποκρίθηκε με ζέση η Σμαράγδα Μοστράτου, κόρη λογίων που ζούσε στην Κωνστανινούπολη.
Η Σμαράγδα μετά την Καταστροφή έζησε στην Αθήνα. Δίδαξε ως φιλόλογος. Ήταν συγγραφέας. Διαφύλαξε τα γράμματα του Ιωάννη και πριν πεθάνει, το 1985, τα παρέδωσε στον καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννη Παπακώστα, ο οποίος και επιμελήθηκε την έκδοση τους [Παπακώστας Γ. (εισαγωγή-φιλολογική επιμέλεια), Προς την αδελφήν στρατιώτου. Γράμματα από το Μικρασιατικό Μέτωπο, εκδόσεις Πατάκη, 2007].
Εφτά μαθήτριες θα ζωντανέψουν τις φωνές του Ιωάννη. Κάθε μια και ένα διαφορετικό πρόσωπο της Σμαράγδας.
Οι αναγνώσεις θα υπάρξουν μέσα στην ομώνυμη εγκατάσταση, η οποία και συνομιλεί με τα γράμματα του Ιωάννη μέσα από τρεις διαφορετικούς δρόμους και τα παρακλάδια τους: “τα θραύσματα του Ιωάννη”, “η εστία της Σμαράγδας”, “τα δέντρα της αναμονής”.
Η Σμαράγδα δε συνάντησε ποτέ τον “αδελφό” της . Ο Ιωάννης δε συνάντησε ποτέ τη Σμαράγδα.
Να σε συντροφεύουν πάντα η ελπίδα και η δημιουργικότητα!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ από καρδιάς
Διαγραφή